بازیگر سریال«سایهبان»: از کلیشه شدن نمی‌ترسم
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۳۰۴۸۸۷
پخش مجموعه تلویزیونی خانوادگی و اجتماعی سایهبان، به منزله نقطه شروعی برای فعالیت‌های نمایشی افسانه کمالی در تلویزیون محسوب می‌شود. به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، بازیگری که در قدم‌های ابتدایی ورود به مسیر کاری‌اش است و در همین دو سه تجربه، شانس و فرصت همکاری با تیم‌های حرفهای را هم در سینما و هم تلویزیون تجربه کرده است و رفته‌رفته چهره‌اش برای مخاطبان هر دو رسانه شناخته می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سریال سایهبان دومین تجربه حرفه‌ای‌تان در عالم بازیگری به شمار می‌آید؛ درست است؟
بله؛ البته در واقع سومین تجربه است، اما از آنجا که یکی از کارهایم هنوز پخش نشده است، این دومین تجربه دیده شده‌ام محسوب می‌شود.
کدام کار؟
سریال «سرّ دلبران» به کارگردانی محمدحسین لطیفی که برای پخش در شب‌های ماه رمضان سال آینده در حال ساخت است.
شما در همین تجربیات محدود شانس همکاری با کارگردانان مطرحی را پیدا کرده‌اید. همایون اسعدیان، محمدحسین لطیفی و حالا هم که برادران محمودی. این تجربه در شروع کار برای خودتان چه حسی دارد؟
فکر می‌کنم خدا خیلی دوستم داشته و کمکم کرده است. شانس خوبی آوردم که توانستم اولین کارم یعنی فیلم سینمایی «یک روز بخصوص» را با آقای اسعدیان آغاز کنم، برایم تجربه‌ای فوق‌العاده بود. این تجربه به اندازه سال‌ها دانشگاه رفتن برایم اهمیت داشت و چیزهای بسیاری از آن یاد گرفتم.
برای بازی در فیلم سینمایی یک روز بخصوص تست دادید و پذیرفته شدید؟
بله.
پیش از آن به کلاس‌های بازیگری هم می‌رفتید؟
بله. یک سالی به یکی از آموزشگاه‌های سینمایی کشور می‌رفتم.
و برادران محمودی چطور شما را برای این نقش پیدا کردند؟
آنها تماس گرفتند و وقتی به دفترشان رفتم، به من گفتند که بازی‌ام را در فیلم آقای اسعدیان دیده‌اند و از آنجا که در آن فیلم نقش یک دختر مریض را بازی می‌کردم، حس کردند که می‌توانم برای بازی در نقش سارا مناسب باشم.
اشتراکات زیادی میان سارای سایهبان و منیژه یک روز بخصوص وجود دارد. در هر دو دختری آرام و محجوب هستید که با مشکل قلبی دست‌وپنجه نرم می‌کند. نگران نیستید که در این قالب کلیشه شوید؟
اینکه در آینده چه اتفاقی برایم بیفتد و چه مسیری را طی کنم، بیش از هر چیز به تصمیماتی بستگی دارد که خودم می‌گیرم. ترسی از کلیشه شدن ندارم، زیرا در همین دو تجربه محدود کوشیده‌ام نقشم را طوری بازی کنم که هر بار متفاوت بوده و ویژگی‌های خود را داشته باشد. اینکه چون در هر دو نقش بیمار قلبی بوده‌ام، به این معنا باشد که کلیشه می‌شوم را قبول ندارم. نگران هم نیستم و اگر روزی دوباره چنین نقشی به من پیشنهاد شود، ابتدا با خودم فکر می‌کنم که آیا می‌توانم نوع جدیدی از شخصیت را ارائه کنم یا نه و اگر به چنین نتیجه‌ای رسیدم، نقش را قبول می‌کنم.
از نگاه خودتان تفاوتی که میان سارا و منیژه وجود دارد، چیست؟
منیژه در فیلم سینمایی یک روز بخصوص از آنجا که نقش اصلی نبود، ما ویژگی‌هایش را خیلی نمی‌دیدیم و به نوعی در حاشیه بود. در واقع بیشتر شاهد توجه برادرش به او بودیم. او بیشتر ساکت بود، در آستانه مرگ قرار داشت و فقط شاهد ماجراها و اتفاقات بود. سارا گرچه ناراحتی قلبی دارد، اما بیماری‌اش خیلی خطرناک نیست و فقط باید مراقب باشد. نوع زندگی این دو شخصیت هم تفاوت دارد. منیژه، شهرستانی است و سارا، تهرانی و نوع تحصیلاتشان هم فرق می‌کند.
جالب این است که شما در هر دوی این آثار با مجتبی پیرزاده همبازی شدید. او در یک روز بخصوص نامزدتان بود و اینجا برادرتان است. این تجربه همکاری مشترک چقدر به صمیمانه‌تر شدن رابطه میان این دو شخصیت در سایهبان کمک کرد؟
اینکه دوباره با پیرزاده همبازی شدم، برایم بسیار خوشایند بود، زیرا رفتارهای او را می‌شناسم و تعامل خوبی که میانمان وجود داشت به بهتر بازی کردن نقش این خواهر و برادر کمک کرد.
و البته دیگر بازیگران سایهبان هم شاخص بودند. آقای تارخ، خانم تیموریان و دیگران...
بله. محمدرضا غفاری پارتنر بی‌نظیری بود و به من بسیار کمک کرد. او از 19 سالگی مشغول فعالیت در عرصه بازیگری است و تجربیات خوبی دارد. دیگر بازیگران هم بی‌نظیر بودند و هر روز راهنمایی‌ام می‌کردند.
شما اختلاف سنی چندانی با شخصیت سارا ندارید. خودتان این دختر را چقدر شبیه خودتان می‌دانید؟ چقدر تصمیماتش را درک می‌کردید؟
سارا از من جوان‌تر بود و چند سالی اختلاف سنی داشتیم. با وجود این توانستم درکش کنم، چون بخش‌هایی از زندگی‌اش را در طول دوران دانشجویی‌ام تجربه کرده بودم و می‌توانستم او را بفهمم.
فکر می‌کنید او چقدر شبیه نسل دختران امروز است؟
به نظرم هنوز بخش زیادی از دختران جامعه ما ساده، خام و بی‌تجربه هستند. گاهی حتی زودباوری می‌کنند و اتفاقاتی برایشان می‌افتد. لذا سارا شبیه به دختران این جامعه است.
شما در این مدت هم سینما را تجربه کرده‌اید و هم تلویزیون. شانسی که گاهی اوقات برای بازیگران شناخته شده‌تر به این آسانی به دست نمی‌آید و آنها سال‌ها فقط در یک حوزه می‌مانند. این قضیه برایتان چه حسی دارد؟
بسیار عالی بود. هم آقای اسعدیان و هم برادران محمودی هر دو تیمی فوق‌العاده حرفهای داشتند و این تجربه برای من خیلی خوب بود. همان تجربه‌ای را که سر کار آقای اسعدیان کسب کرده بودم در مدت زمانی کوتاه سر این سریال دوباره از نو آموختم و هر دو کار برایم به یک اندازه ارزشمند بود. احساس می‌کنم بازیگری الانم حتی با قبل از بازی در سایهبان تغییر پیدا کرده است و زمین تا آسمان فرق دارد.
و البته قطعا حضور در رسانه تلویزیون موجب شده است چهره‌تان برای مخاطبان خیلی بیشتری شناخته شود؛ همین‌طور است؟ بازخوردهایی که از جانب مخاطبان می‌بینید چیست؟
بله. مخاطبان مجموعه را می‌بینند و نسبت به آن بازخورد دارند. میزان دنبال‌کننده‌هایم هم در صفحات اجتماعی رو به افزایش است و نشان می‌دهد مخاطبان با من آشنایی پیدا کرده‌اند.
دوست دارید ادامه مسیر بازیگری‌تان چگونه طی شود؟ دلتان می‌خواهد در تلویزیون ادامه فعالیت دهید یا سینما؟
ترجیح می‌دهم سراغ تجربه‌ای بروم که باعث قوی‌تر شدنم باشد و چیزهایی تازه در این مسیر به من بیاموزد. اینکه این تجربه در قالب سینما باشد یا تلویزیون، خیلی برایم تفاوتی ندارد و در هرکدام ویژگی‌هایی را می‌بینم.
پس در واقع نقش برایتان مهم‌تر است.
همین‌طور است.
و بیشتر به دنبال چه نوع نقش‌هایی هستید؟
دلم می‌خواهد همه نوع نقشی را تجربه کنم. مخصوصا نقش‌هایی که از خودم فاصله بیشتری دارند و دور هستند.
منبع: جام جم
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۳۰۴۸۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد