به نقل از «شبستان»

«سایه بان» و قهرمان های مغرور دوست داشتنی/تلنگری بر باورهای فراموش شده

تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۴۶۲۹۷۲

خبرگزاری شبستان: سریال« سایه بان» که این شب ها روی آنتن شبکه دو سیما است، تلنگری است برای یادآوری باورهای اجتماعی، عاطفی و خانوادگی فراموش شده دیروز ما، باورهائی که ریشه در فرهنگ ایرانی اسلامی دارند.

به گزارش خبرنگار تلویزیون خبرگزاری شبستان، «سایه بان» که این شب ها روی آنتن شبکه دوم سیما است، ساخته جمشید و نوید محمودی روایت زندگی 2 جوان است که هر دو سرپرست خانواده خود هستند؛ سهراب که پدر ندارد و سعید که پدر از کار افتاده و خانه نشین دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سایه بان از معدود سریال های سال های اخیر تلویزیون است که با نگاه جدی به حقیقت زندگی قشر کارگر پرداخته است.

 

مجتبی پیرزاده بازیگر نقش سهراب که پیش از این در فروشنده اصغرفرهادی ایفای نقش کرده بود، این بار با سریال سایه بان در قاب تلویزیون دیده شد. سهراب سایه بان مغرور و متعصب است، به قول خودش سخت است و بنابراین دوستی ندارد به جز سعید که می گوید او را از حفظ است.     

                                                                                                                                                                                    

                                                                

 

 

سعید هم که دیگر کاراکتر محوری سریال سایه بان است، مغرور است و غرور او تمام زندگی اش از جمله روابط با همسر و زندگی خانوادگی اش را تحت شعاع قرار داده است، غرور سعید اگر چه تاجائی از داستان برای مخاطب قابل تحسین است اما آن جائی که حاضر نمی شود برای سروسامان دادن به زندگی خود حتی وام قرض الحسنه اشتغال زائی را بپذیرد آزار دهنده و کاذب است. آدم های از جنس غرورهای این چنینی اگرچه آزار دهنده اند، اما وقتی پای خانواده به میان می آید و  این غرور رنگ تعصب و غیرت می گیرد کاراکترهای جوان سایه بان برای مخاطب دوست داشتنی می شوند و می شود به آنها گفت قهرمان. قهرمان هائی که پدر و مادر و بزرگ تر روی چشمشان جا دارد، برادر و خواهر کوچک تر را تحت هیچ شرایطی تنها نمی گذارند و خانواده و حفظ حریم اش برایشان قداست ویژه ای دارد.

 

 

 

 

در واقع آنچه که بیش از همه در سایه بان به چشم می آید تلاش برای زنده کردن و یادآوری ارزش هائی است که در جامعه امروز ما کم کم رو به فراموشی می روند؛ رفاقت ، اعتماد، پایبندی به نهاد خانواده، روابط مستحکم خانوادگی و ...

 

«سایه بان» گذشته از این موارد قصه غصه های آدم های  پرتلاشی است که زیر همین آسمان و در کنار ما در همین شهر زندگی می کنند و امیدوارند، آدم های حقیقی که تعدادشان هم اصلا کم نیست.

 

در شرایطی که خانه های ۲۰۰- ۳۰۰ متری  پای ثابت لوکیشن های اغلب سریال های تلویزیونی شده اند و معمولا در مجموعه های طنز به زندگی قشر ضعیف جامعه پرداخته می شود، پخش سریالی چون «سایه بان» که دغدغه اش به تصویر کشیدن زندگی سخت اما عزتمند این قشر است، روح تازه ای به جان مخاطبان تلویزیون دمید.

 

 

 

 

جنس بازی گرم و باورپذیر پریوش نظریه در نقش زنی که همسرش را از دست داده، با ۳ فرزندش زندگی می کند و تلاش می کند خانواده را در کنار یکدیگر حفظ کند یکی دیگر از بازوان قدرتمندی این مجموعه است. نظریه که همیشه به خوبی از پس چنین نقش هائی برآمده است امروز در تلویزیون سمبل زنان قدرتمندی است که آگاه، باتدبیر و مدیر هستند و در زمان سختی و مشکلات همیشه بهترین راه را می روند و با تمام قدرت خانواده را حفظ می کنند. رعنای سایه بان در عین سادگی سرشار از صلابت است و تلاش می کند خانواده را و فرزندانش را در کنار یکدیگر حفظ کند.

 

 

 

 

نوید و جمشید محمودی که تجربه موفق ساخت «چند مترمکعب» عشق را در کارنامه کاری خود دارند، این بار  به سراغ داستانی رفته اند که اعتقاد دارند قصه ی زندگی امروز خیلی از ماست، دو رفیق که در منطقه‌ای کارگر نشین بزرگ شده‌اند، تا پای جان تلاش می‌کنند که چراغ خانه هایشان را روشن نگه دارند. ایستاده‌اند در برابر سرنوشت سرکش. عشق و ایمان ، خون می شود در رگهایشان تا از پا نیفتند و دلخوش بمانند به رحمت خدا و فرداهای بهتر، اما زخمی در راه است، زخمی که سنگ محکی است برای رفاقت دیرینه شان. برادران محمودی در گفت وگوهای متعدد اعلام کردند قهرمان های سریال «سایه بان» واقعی هستند. قصه قصه ای است که از بطن جامعه بیرون آمده و بنابراین شخصیت ها و داستان به خوبی ساخته و پرداخته شده اند.

 

کامران تفتی در نقش ناصر، امین تارخ در نقش مهران، بهزاد فراهانی در نقش دائی خسرو، رویا جاویدنیا در نقش مهشید و محمدرضا غفاری در نقش آرمان و  علیرضا جعفری در نقش بابک هر کدام وزنه دیگری در این سریال هستند. مجموعه تلویزیونی «سایه بان» این روزها در میانه راه پخش قرار دارد و باید منتظر ماند تا دید قصه آن چه سرانجامی خواهد داشت. اما فارغ از تمام مسائل فنی، مباحث حرفه ای و نحوه پرداخت شخصیت ها و اتفاقات، داستان سریال «سایه بان» داستان ملموسی است؛ داستانی به حقیقت نزدیک که مخاطبان را پای تلویزیون می نشاند.

 

«سایه بان» در واقع اشاره به بخش مهمی از ارزش ها و باورهای ماست که ریشه در فرهنگ ایرانی اسلامی دارد؛ ‌آن بخش از ارزش ها و باورها که به حریم و حرمت خانواده مربوط است و می رود که به دست های فراموشی سپرده شود. سعید دولتخواهی و جمشید محمودی نویسندگان این سریال در بخش های مختلف از فیلمنامه تلاش کرده اند به ارزش هایی بپردازند که شاید این روزها دیگر برای خیلی از مردم ارزش نبوده و رنگ باخته باشد؛‌ غیرت برادر نسبت به خواهر و حتی برادر کوچک تر، رفاقت و از همه چیز گذشتن برای رفیق...

 

نگارش و ساخت چنین مجموعه های تلویزیونی که پشت به پشت یک تفکر و هدف ایستاده اتفاق بسیار خوبی است در شرایطی که شتابزدگی، ضعف های ساختاری و محتوائی و بی داستانی مشکل بسیاری از سریال های تلویزیونی است.

 

سریال «سایه بان» که در لوکیشن های مختلفی در تهران و گرجستان ضبط شده است، از شنبه تا پنج شبنه ساعت ۲۱:۳۰ روی آنتن شبکه دوم سیماست.

 

 

الهام عطائی

پایان پیام/298

منبع: شبستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۴۶۲۹۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری مخفی هیتلر / لحظه انفجار تنها نبردناو انگلیسی در جنگ جهانی / خاکسپاری امیلیانو زاپاتا قهرمان مکزیک / تصاویری از زندگی و اعدام موسولینی

بسته ویدیویی «تابناک» مجموعه‌ای از ویدیو‌ها عمدتاً متکی بر گزارش‌ها و تحلیل‌ها و ویدیویی‌هایی درباره دیگر موضوعات فرهنگی، اقتصادی و... است که تماشایش را از دست داده‌اید؛ نگاهی دوباره و متفاوت به آنچه در این بستر می‌توان فرا گرفت.

 

 

بیماری مخفی هیتلر

شواهد تاریخی که چند دهه بعد از شکست آلمان در جنگ جهانی کشف شد، نشان می داد که هیتلر در روزهای پایانی جنگ شدیدا بیمار بوده و احتمال می‌رود، تصمیمات او در مراحل پایانی جنگ تحت تاثیر این بیماری بوده باشد؛ هرچند شاهدین عینی ادعای دیگری دارند.

 

لحظه انفجار تنها نبردناو انگلیسی در جنگ جهانی

اچ‌ام‌اس برهم یک نبردناو نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا از کلاس ملکه الیزابت بود که توسط اژدر یکی از یوبوت‌های آلمانی غرق شد. نبردناو‌ها کشتی‌های بسیار بزرگ با قدرت آتش بالا بودند که دیگر از صحنه نظامی اقیانوس‌ها خارج شدند، اما در زمان خود نشان دهنده برتری سیاسی و نظامی کشور خود به حساب می‌آمدند. غرق شدن "اچ‌ام‌اس برهم" ضربه سنگینی به نیروی دریایی بریتانیا در جنگ جهانی دوم بود، تا حدی که هیات دریایی بریتانیا، تمام اخبار غرق شدن آن را سانسور کرد تا از این طریق خبر غرق شدن آن را از آلمانی‌ها مخفی کنند و جلوی تخریب روحیه بریتانیایی‌ها را بگیرند. پس از چند هفته تاخیر تنها اقوام درجه یک خدمه از جریان آگاه شدند؛ اما این خبر همراه با تذکر برای حفظ اطلاعات بود. بعد از ادعا‌های مکرر توسط رادیو‌های آلمانی، نهایتا در ۲۷ ژانویه ۱۹۴۲ غرق شدن آن رسما از طرف هیات دریایی بریتانیا اعلام شد. ویدیوی لحظه انفجار این نبردناو را در «تابناک» می‌بینید.

 

خاکسپاری امیلیانو زاپاتا قهرمان مکزیک

امیلیانو زاپاتا سالازار معروف به امیلیانو زاپاتا، رهبر و موسس ارتش آزادی بخش جنوب بود. او به خاطر نقش موثر خود در جریان انقلاب به یکی از قهرمانان ملی مکزیک تبدیل شده است. یک انتخابات مساله دار در سال ۱۹۱۰ دلیل اصلی شروع انقلاب مکزیک بود. پیش از آن در دوران حکومت پورفیریو دیاس، مردم از جمله زاپاتا از فساد و زمین خواری او ناراضی بودند. اختلاف در انتخابات باعث شد، زاپاتا با رقیب دیاس یک سیاستمدار به نام فرانسیسکو مادرو همکاری کرده و دولت دیاس را سرنگون کند، اما بعد‌ها به دلیل ناتوانی مادرو در اداره دولت، روابط آن دو به تیرگی گرایید و زاپاتا از او جدا شد و حرکت خود را برای اصلاحات ارضی از سر گرفت؛ او تا آخر عمر دست از مبارزه برنداشت. نهایتا بعد از سال‌ها فرار از دست دشمنان و مخالفان خود در سال ۱۹۱۶ در یک نقشه پلید بعد از تظاهر به این که می‌خواهند در حرکت با او همراه شوند، وی را به شهر چینامکا دعوت و ترور کردند. بدن بیجان زاپاتا به شهر کواوتلا برده شد تا مرگ زاپاتا ثابت شود. گفته می‌شود به مردانی که زاپاتا را کشتند، تنها نیمی از آنچه به آن‌ها وعده داده شده بود پرداخت شد. فیلم زنده باد زاپاتا بر اساس سرگذشت وی ساخته شده است.

 

 

تست ال‌اس‌دی روی سربازان آمریکا

ال اس دی امروز به عنوان یک مخدر شناخته می‌شود، اما پیش از آنکه این دارو از آزمایشگاه‌های سری سی‌آی‌ای خارج و تبدیل به یک قرص روانگردان بازاری شود، طی یک عملیات سری به نام «ام‌کی-اولترا» از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۴ توسط سی‌آی‌ای روی صد‌ها نظامی و غیر نظامی بی خبر آزمایش می‌شد. پیش از آنکه اسناد و مدارک این عملیات منتشر شود، افرادی که راجع به آن حرف می‌زدند، دیوانه شمرده می‌شدند. اما حقیقت این بود که سی‌آی‌ای با روش‌های غیر اخلاقی چون فریب مردم غیرنظامی توسط فاحشه‌ها یا مامورین عملیاتی که مخفیانه دارو را در نوشیدنی‌های مردم می‌ریختند، بدون اطلاع مردم روی آن‌ها آزمایش‌های دارویی انجام می‌دادند. آزمایش ای‌اس‌دی توسط سی‌آی‌ای بر این باور شروع شد که چین، روسیه و کره شمالی از ال‌اس‌دی برای شست و شوی مغزی سربازان آمریکایی استفاده می‌کنند و سی‌آی‌ای نمی‌خواست، از غافله عقب بماند. این ویدئوی محرمانه که سال‌ها بعد منتشر شد، یکی از این آزمایش‌ها را به تصویر کشیده است.

 

تصاویری از زندگی و اعدام موسولینی

موسولوینی دیکتاتور ایتالیا، یکی از چهره‌هایی است که به اندازه هیتلر مورد توجه قرار نگرفته است. سخنرانی بنیتو موسولینی در ۲۶ مارس ۱۹۳۹ در ایتالیا در توضیح دلایل اختلافات با فرانسه و تحریک مردم به جنگ است. در این سخنرانی، میزان تسلط و احاطه یک دیکتاتور به افکار شسته شده مردم روشن می‌شود؛ مردمی که به زندگی مرفه، افتخار و پاداش قاطعانه و با صدایی رسا "نه" می‌گویند و اطاعت و فرمانبرداری بدون مرز و کور خود را با افتخار تقدیم هوس‌های زورگویانه یک دیکتاتور می‌کنند. بنیتو موسولینی ۴:۱۰ بعد از ظهر روز ۲۸ آوریل کنار در ویلا دلموند پشت به دیوار به ضرب گلوله اعدام شد؛ بدون افتخار، بدون دادگاه، بدون اینکه جمعیتی شاهد اجرای این حکم باشند. سپس جنازه او و چند تن از فاشیست‌های اعدام شده به جنوب میلان برده شده و همانجایی که ۱۵ پارتیزان در آگوست ۱۹۴۴ در آنجا اعدام شده بودند رها شد. بدن پارتیزان‌ها برای دید عموم در همانجا رها شده بود. خیلی زود مردم زیادی دور اجساد جمع شدند، مردم به جنازه‌ها تف و شلیک کردند، به آن‌ها لگد زدند و روی آن ادرار کردند. چهره موسولینی از شدت ضربات ترکیب خود را از دست داده بود. اجساد آن‌ها به گیره قصابی بسته و سر و ته ساختار فلزی نیمه ساخته یک پمپ‌بنزین آویزان شد. از زمان قرون وسطی سر و ته آویزان کردن اجساد مردم خاطی در ایتالیا، نمادی از شرارت شخص اعدامی به حساب می‌آمده است. اما در این مورد، دلیل این کار حفاظت اجساد موسولینی و دیگران از دست مردم عصبانی و خارج از کنترل بود. ویدیو این واقعه را در تابناک ببینید.